Bodegraven en Alice Besselink

Die feiten zijn er allemaal. Daarom wordt ouders afgeraden zich met Bodegraven te bemoeien want ze hebben de georganiseerde ambtelijke misdaad zo op hun nek. Die dagvaarding van de gemeente Boderaven moet niet ontvankelijk worden verklaard. De weg die de gemeente dient te bewandelen gaat via de bestuursrechtelijke sanctie en niet via de rechter civiel in kort geding. Dat die dagvaarding er is doet bijna vermoeden dat Besselink gelijk heeft. Die dagvaarding lezend staan er geen opvallende feiten in waarmee Besselink of haar uitingen een gevaar zijn voor de openbare orde of publieke veiligheid op straat in Bodegraven vergelijkbaar met de zaak van de Red Pill Journal. Besselink wordt uitingen aangewreven gericht aan de burgemeester van Bodegraven-Reeuwijk, die door anderen per e-mail zijn begaan en waarvan niemand weet wie dat zijn. Wie weet is dat spam van trollen van de gemeente Bodegraven om een zaak tegen Besselink te bouwen.

Nergens te zien of er moet overheen zijn gelezen dat Besselink motor is achter ernstige actuele openbare orde en/of veiligheidsproblemen in openbare ruimte van de gemeente Bodegraven. Besselink roept niet op tot demonstraties of het leggen van bloemen bij de graven en ze is lang zo aanstekelijk niet als de Red Pill Journal. Red PiLL Journal met Micha Kat en Wouter Raatgever had een hele andere dynamiek dan Besselink. Besselink is van totaal andere orde dan Red Pill Journal met Kat en Raatgever. Dat verdient een totaal andere beoordeling. De dagvaarding is 45 pagina’s en een grote hoeveelheid producties die op het oog allemaal niks opleveren wat een kort geding rechtvaardigt. Geen spoedeisend belang want wat zijn de actuele problemen in de openbare ruimte door de uitingen van Besselink nu eigenlijk precies?!

De gemeente Bodegraven beroept zich op artikel 2.2. van de Algemeen Plaatselijke verordening van de gemeente. De gemeentelijke verordening geldt tot de gemeentegrens. De gemeente heeft geen grensoverschrijdende jurisdictie op basis van zelf opgestelde verordeningen. Ook niet in kort geding civiel. De APV geldt voor de openbare ruimte te Bodegraven-Rijswijk. Artikel 154 van de gemeentewet bepaalt dat de gemeente Besselink via het opleggen van een boete kan ‘straffen’ voor overtreden van de APV. Besselink woont niet in Bodegraven en dat de zogenoemde Fakkelman de gemeente opzoekt kan Besselink niet worden aangewreven. Dat de advocaat van de gemeente zich bedreigd heeft gevoeld maakt niet dat de gemeente daarom civiel belang heeft en ontvankelijk is.

Met de vorderingen wil de gemeente kennelijk een halt toeroepen aan de openbare of enige andere discussie in verband met misbruik en pedofiele misdrijven in Bodegraven. De gemeente ambieert een verbod op onderzoek, bewijsvoering en debat. De gemeente is niet uit op handhaving van openbare orde en veiligheid omdat nergens uit kan blijken dat dit actueel aan de orde is in de openbare ruimte van de gemeente veroorzaakt door Besselink. De gemeente misbruikt procesrecht om onderzoek wat strafrechtelijk relevant zou kunnen zijn of worden in verband met satanisch misbruik en/of pedofiele misdrijven in de gemeente Bodegraven civiel te ondermijnen althans een halt toe te roepen. Dat is de indruk die de dagvaarding van de gemeente Bodegraven achterlaat na vlug even een paar keer lezend. 

Ook kan gedacht worden dat de hardnekkigheid waarmee mensen vasthouden aan bepaalde vermoedens misschien betekent dat Joost Knevel gewoon gelijk heeft. Dat autoriteiten beweren dat er goed onderzoek is gedaan naar het verhaal van Joost Knevel, betekent niet dat dit ook zo is. Dan de lauwe peop van journalist Chris Klomp die gewoon de criminele kinderbescherming uit de wind houdt. De problemen in de jeugdzorg zijn zo groot omdat werkelijk niemand meewerkt er iets aan te doen. De jeugdzorg past zich aan en blijft zichzelf. Het is een meerkoppig monster met justitiële middelen in het civielrechtelijke kader. Er is kindermisbruik bij de gemeente Boderaven. Er is zelfs sprake van deelname aan kindermisbruik, mensenhandel en gedwongen verdwijning door de gemeente wegens de gemeentelijke aankoop van jeugdzorg bij zogenoemd gecertificeerde instellingen. De gemeente Bodegraven staat daarin niet alleen. Dit speelt in álle gemeentes.

Het mag best gezegd worden in het openbaar. De kwestie Bodegraven wordt door complotonauten net zo verkeerd aangepakt als Wim Dankbaar de zaak Vaatstra insteekt. Niemand kan weten wat daar is gebeurd in Bodegraven en of het verhaal van Knevel authentiek is. Het is allemaal zo onduidelijk. Net als de zaak Lisa. Ook zo’n in beginsel journalistiek interessant verhaal wat niet helder wordt en die is gesloopt door complotdenker Huig Plug, en de vrees achterlaat dat er kernen van waarheid in zit. Dat kinderen in Nederland het risico lopen in handen te vallen van de georganiseerde (ambtelijke) misdaad in de kinderbescherming om te worden misbruikt staat weer wél als een paal boven water.

De jeugdzorg en de kinderbescherming zijn zo corrupt als kan. Iets waar het openbaar ministerie met spoed de tanden in zou moeten zetten. De kinderbeschermers spannen de justitiële en andere ketenpartners voor het karretje van de jeugdzorg. Het misbruik van macht, gelegenheid en middelen spat uit de uitvoeringspraktijk van de zogenoemde kinderbeschermers al dan niet gecertificeerd. De certificaties van instellingen verhullen de misstanden en bieden gelegenheid aan misbruik van kinderen.

Des te kwetsbaarder het kind des te groter de kans op misbruik in de jeugdzorg. Aan jeugdzorg toevertrouwde kinderen lopen tot 400% meer kans op misbruik dan kinderen in de thuissituatie. Hele gezinsopstellingen en hulpnetwerken rond ouders en kind worden gesloopt door de kinderbescherming om één of meerdere kinderen te kunnen opnemen in het eigen netwerk en in sommige gevallen gedwongen te laten verdwijnen. Zelfs baby’s worden direct na de UHP misbruikt. Dus wie weet is het verhaal van Joost Knevel in Bodegraven ook gewoon de waarheid.