U bent hier: Home / Journalist Chris Klomp en de pedofielen

Journalist Chris Klomp en de pedofielen

by J.L. de Kreek — last modified 14-08-2019 03:00
Opgeslagen onder:

In zijn kennelijke ijver de pedo-elite de hand boven het hoofd te houden zwendelt journalist Chris Klomp van het Algemeen Dagblad met etiketten. En dicht hij autoriteit toe aan organisaties die er een potje van maken. Chris Klomp heeft op Twitter ruzie met zijn haters omdat Chris Klomp keer op keer erop hamert dat niet alle kindermisbruikers pedofielen zijn. Chris Klomp volgt daarin de vreemde formalistische en overigens gemakzuchtige redenering dat pedofilie een erkende psychiatrische aandoening is en dat iemand die kinderen misbruikt pedoseksueel wordt genoemd en dat 80% van alle kindermisbruikers niet-pedofiel is omdat zij minderjarigen misbruiken wegens ander asociaal gedrag.

Journalist Chris Klomp van het Algemeen Dagblad beroept zich daarbij op onderzoek van de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel geweld tegen Kinderen. Nu is er met de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel geweld tegen Kinderen iets bizars aan de hand. Deze Rapporteur Mensenhandel en Seksueel geweld tegen Kinderen rapporteert net als journalist Chris Klomp van het Algemeen Dagblad helemaal niks over de opzichtige mensenhandel in en het seksueel geweld tegen minderjarigen van de kinderbescherming wat ook Chris Klomp en de rapporteur spontaan dienen op te vallen. Journalist Chris Klomp is geen man van de feiten. Chris Klomp grossiert in meningen. Opvallend aan pedofilie is dat deze seksuele afwijking onder vrouwen een onderschat fenomeen is – zij drukken zogenaamd moederlijk het kind tegen de borsten. Dat komt tot uitdrukking in de talrijke rapportages over kindermisbruik in de kinderbescherming.
><br>Het is natuurlijk gek om iemand die kinderen misbruikt geen pedofiel te noemen. De definitie van pedofilie is ook niet wat Chris Klomp zegt. DSM V noemt pedofilie een stoornis als er sprake is van intense seksuele opwinding over een periode van te minste zes maanden. Het zijn de intensiteit en duur van de opwinding wat bepaalt of pedofilie een aandoening is. Een man die seks heeft met een man wordt homofiel genoemd. Ook als hij getrouwd is met een vrouw en kinderen heeft. Die gaan dan scheiden en naar de GayPride om halfnaakt uit te komen op een boot en lekker zichzelf te zijn. Sommige homofielen zijn niet de hele dag homofiel. Die mannen worden biseksueel genoemd. Ene keer doen ze het met een man, andere keer met een vrouw. Soms met een man en vrouw tegelijk. Ook dat bestaat. Niet alle pedofielen zijn natuurlijk altijd 100% pedofiel. Sommige pedofielen zijn tevens gewoon hetero en doen het met volwassenen. Een deel van de pedofielen voelt constant de intens seksueel opwindende drang met betrekking tot minderjarigen. Dan is het een ziekte. Net als obsessief masturberen. Bij 80% van de pedofielen is deze drang tijdelijk van aard.
><br>Vroeger werd homofilie ook als een psychiatrische ziekte gezien. Daarvoor bestond gewoon een DSM-kwalificatie. Dan was iemand homo en moest dan worden behandeld om er van af te komen. Soms werd dan niet erg gevonden dat iemand homo was zolang hij of zij geen homoseksueel was. Dus de daad niet bij het woord voegde. Net als de pedoseksueel. Die zijn pedofilie in praktijk brengt. Uiteraard geldt dat wanneer heteromannen als journalist Chris Klomp van het Algemeen Dagblad een keer een kerel seksueel bevredigen in een steegje dat zij dan nog geen homo zijn. In het moment van de handelingen in dat steegje is Chris Klomp dan natuurlijk wel homoseksueel. Iedere kindermisbruiker ongeacht zijn of haar overige seksuele deviaties is ook pedofiel. Zeker bij en tijdens de daad. In het moment. Al is het een beetje. Dat niet wordt vastgesteld dat deze pedofielen meer dan zes maanden de hele dag ernaar verlangen kinderen te neuken doet daaraan niks af. Elke kindermisbruiker verricht pedoseksuele handelingen. En is dus pedofiel bij en tijdens die handelingen.
><br>Kenmerk van pedofielen is dat zij vertrouwen wekken. Pedofielen bezitten het talent dat zij overtuigend en betrouwbaar overkomen. Deze betrouwbaarheid hebben zij nodig om één op één te kunnen zijn met minderjarigen. Pedofielen worden graag geaccrediteerd door ouders en minderjarigen. Kinderen vinden pedofielen niet zelden lief, leuk of aardig of iets dergelijks. Niet iedereen die vertrouwd wordt is pedofiel. Ook niet iedereen die met kinderen omgaat is pedofiel. Pedofielen zijn vooral te vinden waar kinderen zijn. Kinderen zijn voor pedofielen wat poep is voor vliegen. Pedofielen komen af op kinderen alsof ze de geur van het jonge fruit van kilometers ver ruiken. In het kinderdagverblijf of de jeugdhulp zijn vanzelfsprekend pedofielen te vinden. Pedofielen hoeven overigens niet altijd actief zelf kinderen te misbruiken om hun perverse prikkels te bevredigen.
><br>Een pedofiel kan ook bevredigd worden door voyeurisme. De grote hoeveelheid kinderporno die in Nederland wordt gehost verraadt dat deze fetisj populair is op het interweb. Sommige pedofielen krijgen hun kik door bij te gedragen aan het verhullen van de ware toedracht van de moord en verkrachting van minderjarigen. Anderen daarvoor op laten draaiend. Pedofielen zien er meestal gewoon uit. Personen als Jan Roos of Fidan Ekiz of Wierd Duk of Chris Klomp. Gewone gezonde Hollandse jongens en meisjes. En ze houden van kinderen. Of niet. Kindermisbruikers houden geen rekening met hun slachtoffers. Soms zijn ze geobsedeerd met kinderen. Dan is het een aandoening. Soms hebben ze eventjes of een tijdje of een enkele keer iets met kinderen. Dan noemt journalist Chris Klomp van het Algemeen Dagblad de pedoseksualiteit kindermisbruik alsof dat geen krachtige synoniemen zijn voor seks met kinderen.

Share |

Permalinks