U bent hier: Home / Homo’s en hun Holocaust

Homo’s en hun Holocaust

by J.L. de Kreek — last modified 28-07-2025 06:00
Opgeslagen onder:

Seksuele geaardheid doet er niet toe. Of iemand homo, lesbienne, hetero of bi is of niet: het boeit niet. Behalve de Koning op Koningsdag demonstreert niemand zo vaak en zo veel zijn trots als de homo’s. Het zure voor al die queers is dat ze niet in de gaten lijken te hebben dat al die pride en zichtbaarheid juist averechts werkt voor de emancipatie, getuige de beperking van lLHBTI+-rechten in de VS. Actie is tegenovergestelde reactie. Tolerantie is niet iedereen gegeven. ‘Rednecks’ zijn in het algemeen in de kern gewoon benepen, bekrompen en cultureel gehandicapt.

Cijfers van meldpunten zoals COC Nederland en het CBS suggereren dat geweld en intimidatie tegen LHBTI+ personen de laatste jaren juist toenemen. Ook in het buitenland is dit aan de hand. Homo’s en lesbiennes zouden zich niet altijd veilig voelen om hand in hand te lopen, vooral ’s avonds en buiten de Randstad. Terwijl woke en diversiteit juist zo hip zijn, onder bestuurders en boardrooms. Corporate Pride en Business Pride zijn nog nooit zo populair geweest. Woke en Pride ogen sympathiek en werken contraproductief. Sterker, de homo’s van tegenwoordig lijken vaker lastiggevallen te worden dan de Joden. Nu is er iets met homo’s en Joden. Hun vervolging, toen en vandaag, is het werk van één en dezelfde organisatie. 

Dan is er nog iets met lLHBTI+ wat niet tot de pridegemeenschap lijkt door te dringen. Indertijd is AIDS bestempeld als ‘gay related’. Mensen op leeftijd weten dat misschien nog van toen, het demoniseren van de homoseksuele medemens wegens hiv. Nu blijkt, zo bewijst onderzoek naar de coronacrisis, dat hiv niet de oorzaak is van AIDS. Hiv bestaat. AIDS bestaat. De causale relatie tussen die twee bestaat niet. Hiv is niet dodelijk. Hiv maakt niemand ziek. Mensen kunnen meerdere keren met hiv besmet raken. Door gezond te leven, goede voeding, schoon water, geen stress, raken mensen daarvan weer verlost

AIDS is een verkrijgingssyndroom. Kenmerk van een syndroom is de complexe en vaak onbekende oorzaak. Kenmerk van een virusziekte is de directe causale relatie met een te identificeren pathogeen. Rond de veertig miljoen mensen zijn wereldwijd gedood door de zorg ten titel van Hiv/AIDS-bestrijding. De personen die zijn overleden aan AIDS sinds het begin van de pandemie in 1984 zijn overleden aan de medicatie. De grootste medicijnmassamoord ooit. 

Met corona is iets soortgelijks aan de hand, behalve dat het authentieke virus SARS-CoV-2 niet bestaat. Covid-19 was gewoon griep. Covid-doden lijken merendeels te zijn gedood in de ziekenhuizen en de verzorgingstehuizen. Gevaccineerden hebben op basis van hun vaccinatiestatus bij een kuchje protocolair kleinere kans door de huisarts te worden verwezen naar het ziekenhuis, om te worden behandeld door de beulen van dienst – waardoor het lijkt alsof de vaccins werken. 

Natuurlijk, optellen en aftrekken is niet iedereen gegeven. Onderzoeksresultaten begrijpend lezen en zien dat de PCR-techniek ten enenmale ongeschikt is voor de ‘detectie’ van virussen hoort evenwel tot de basisvaardigheden van elke viroloog en wetenschapsjournalist van de Volkskrant. De relevantie hiervan voor homo’s is dat zij bij en tijdens hún emancipatie in de 21ste eeuw in de wielen worden gereden door de activiteiten van dezelfde (terroristische) organisatie als die ook zit achter het oplaaiend antisemitisme en de coronacrisis. 

Deze organisatie is een oude vriend en bondgenoot van de nazi’s en bedient zich van zogenoemde goede doelen-initiatieven die juist zijn bedoeld om de emancipatie van homo’s, Joden en andere minderheden te dwarsbomen. De genocide middels medicijnen die ten titel van AIDS-bestrijding nog altijd slachtoffers maakt, heeft sinds 1984 wereldwijd tussen de 4 en 5 miljoen homo’s het leven gekost. Dat zijn er bijna net zoveel als bij de Joden tijdens de Holocaust.

Share |

Permalinks