Journalistiek

Met Israël is het bijzondere aan de hand dat de tekens van Gdswege aan de Joodse mensen zijn toebedeeld en nooit een Staat of een organisatie rechtsgeldig kunnen onderscheiden. De Joodse Staat is niet Joods omdat de Joden geen Staat willen en het Jodendom enige Joodse Staat verbiedt. Joden geloven in Gd. Joden accepteren de orde van het land van geboorte en handhaven de Drie Eden.

De Drie Eden zijn heilig voor Joden. Net als Palestina. Zij die de Drie Eden niet handhaven zijn antisemieten. De gehele media in Nederland volgt de leugens van de terroristen in de journalistiek en politiek terwijl iedereen de feiten onderzoekend weten kan dat journalisten met Zionistische dromen de creatieve breinen zijn van Hitler en de gaskamers.

Louis Fles, de Joodse publicist, die in de jaren dertig van vorige eeuw, iedereen waarschuwde voor het Zionisme kreeg van de Zionistische leiding te horen dat de Zionisten “strijden tegen assimilatie”. Sinds de Franse Revolutie zijn de Zionisten de grote strijders tégen assimilatie. Het zijn de apostelen van Jodenhaat en de grote initiators van Jodenvervolging, oorlog en terrorisme om een bepaalde familie industriëlen te faciliteren bij en tijdens het verkrijgen van het koninkrijk Groot Israël gelegen tussen de Nijl in Egypte en de Eufraat in Irak. Wereldmacht wordt ouderwets gekaapt door Nazi’s. Het Nieuw Israëlitisch Weekblad is hún krantje.

Anno 2018 moeten personen met Joodse voorouders hierover zwijgen van journalisten. Deze journalisten noemen het antisemitisme wanneer wordt bewezen dat journalisten de grote initiators zijn van Hitler en de gaskamers.

Namen van journalisten die Joden treiteren mogen niet genoemd van de Rechtbank want dat is beledigend voor betrokkenen die ook recht hebben op privacy. Het recht van Joden op zelfbeschikking is niks waard wat de journalistiek betreft want het is een beroepsgroep waarvan deelnemers collectief en individueel strijden tegen assimilatie.

Zionisme is de grote beweging van journalisten tegen de vrijheid en democratie van de Franse Revolutie en voor absolutistisch wereldheerschappij voor bepaalde families industriëlen. Leden van deze families zijn een koninkrijk beloofd wanneer zij investeren in de uitvoering van de Jodenvervolging van 1940-1945, wat zij volop hebben gedaan. Auschwitz was hun slavenkamp waar Joden konden creperen want de Zionisten hadden alleen de ‘sweet seventeens’ nodig voor de kolonisatie van het grondgebied wat bij hun rijk past.

Waar precies dat geweest moet zijn is exact te bepalen aan de hand van de dagboeken van deze journalist die al in 1922 circuleerde onder journalisten zoals van de Telegraaf. Omdat de dagboeken van Theodore Herzl aan fantasie niks te wensen overlaten kon iedereen die daarvan kennis had al in 1922 weten dat Theodor Herzl uit was op een Holocaust want hij had reeds bepaald dat de door hem bedachte Endlösung moest eindigen met een “Großer vershonungsausklang”. Dat nota bene Elie Wiesel voor zijn dood bekende dat zijn kwalificatie Holocaust voor de Shoah inderdaad niet zo goed gekozen was en dat geen journalist daarop in gaat is mede een omstandigheid wat het virulente antisemitisme in de journalistiek bewijst.

Hedendaags Zionisme vindt de oorsprong in het creatieve brein van journalist Theodor Herzl die ook de Endlösung en de Holocaust heeft bedacht. Ook heeft hij antisemieten geaccrediteerde voor handhaving van de openbare orde. Joden protesteerde van meet af tegen het Zionisme als onjoodse ideologie wat de Joden meer kwaad dan goed zou doen. De Zionisten dreigde onmiddellijk met bruut geweld om verzet te breken. Grote voorbeeld is Louis Fles. Wie kent het verhaal van Louis fles? Niemand want de mening van de Zionisten die hem vermoord hebben bepaalt de inhoud van de Mainstream media. Ook over actuele feiten liegt en bedriegt de journalistiek erop los. Extreem misdadig mede omdat tienduizenden in Nederland verblijvende minderjarigen het directe slachtoffer zijn van deze list en bedrog.

Namen mogen niet genoemd worden want journalisten zijn nogal snel op de tenen getrapt. Ook lijken journalisten te denken dat zij de enige zijn met kennis van de feiten en de enige overigens die anderen mogen beledigen en belasteren. Het Openbaar Ministerie mag deze bende misdadigers niet afluisteren want het zijn tenslotte journalisten waarvan iedereen weet dat ze gewetensvol of integer het vak uitoefenen en dus de vrijheid van drukpers. Aan journalisten bewijzen dat de Nederlandse Jeugdzorg met wederrechtelijk oogmerk gezinnen sloopt en kinderen misbruikt voor geld levert direct beledigingen op van de professional in de pers. Andere journalisten zijn betrokken bij mishandelingen of terrorisme gerelateerd bedreigen en bedriegen van de Rechtspraak om de waarheid van bovenstaande te ontkennen.

Journalisten ontkennen de Revolutie. Na de Franse Revolutie ging het met sprongen vooruit met de Joden in West Europa. Het antisemitisme verdween als sneeuw voor de zon door het ‘contract social’ en het gelijkheidsdenken van Rousseau. De Zionisten zijn antidemocratisch en tégen Rousseau. In Italië, in Frankrijk, in Engeland, zelfs in Duitsland, voor de oorlog, was het antisemitisme welhaast volledig verdampt schrijven de grote Zionistische leiders in hun publicaties die door internet voor iedereen vrij toegankelijk en doorzoekbaar zijn. Het meest nare antisemitisme ooit geschreven of gedrukt is van de hand van journalist Theodoor Herzl die media breed op handen wordt gedragen als ‘founding father’ van de Staat Israël.

Israël is het exclusieve woordmerk waarmee de Joden als mensen zich onderscheiden van alle andere personen waaronder rechtspersonen zoals een vereniging of een Staat. Met ISRAEL wordt sinds mensenheugenis de Joodse Mensch  bedoeld. De Joodse mensen collectief en individueel zijn als mensen Israël. De journalisten hebben deze naam gestolen en hun terroristische organisatie vernoemd naar de groepsaanduiding van hun directe slachtoffers. Jodendom gaat niet samen met Zionisme of een Joodse Staat. Opvallend inhoudelijk kenmerk van het Jodendom is dat volgers de Drie Eden handhaven. Zionisten zijn zuiver antisemieten met het oogmerk de complete Joodse wereldbevolking uit te roeien of gedwongen te bekeren tot het Zionisme.

Om te bewerkstelligen dat iedereen onwetend blijft voeren journalisten een keiharde strijd tegen het openbaren van het feit dat de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust door journalisten en niet door Hitler en co zijn bedacht. Er wordt aangifte gedaan van antisemitisme want de journalisten “voelen” zich Joods. Voorts bedreigen en bedriegen journalisten de Rechtspraak terrorisme gerelateerd om de waarheid van de feiten te ontkennen.

Inmiddels heeft de Rechtspraak bevestigd dat “onnavolgbaar” met argumenten is onderbouwd dat de Rechtspraak terrorisme gerelateerd wordt bedreigd en bedrogen. Geen enkele journalist die zich er iets van aantrekt. Wel kloppen journalisten zich in hun media op de borst dat ze de sites van betrokken persoon met Joodse voorouders down hebben. Voorts willen deze journalisten dat verzet tegen hun mening wordt afgestraft als antisemitisme terwijl ze daarmee steun betuigen aan de Holocaust.

Na de Franse Revolutie toen de mensenrechten en democratie zijn ingevoerd in West Europa maakte racisten zich onder leiding van de prominente journalist Theodor Herzl meester van de vrije pers en hebben toen doelbewust middels terrorisme gerelateerde leugens en bedrog hun beste antisemitische vrienden en trouwste antisemitische bondgenoten aangezet tot actieve Jodenvervolging. Eind 19^e eeuw toen deze vorm van journalistiek in zwang kwam ging het gewoon goed met Joden in West Europa. Door de Franse Revolutie was het antisemitisme in het Westen van Europa welhaast volledig verdampt.

Journalisten hebben daaraan doelbewust een eind gemaakt en zijn als Zionisten de assimilatie van Joden statelijk en militair zowel openbaar als heimelijk acterend en dreigend met bruut geweld tegen gegaan waardoor de Holocaust, die al in 1895 door journalist Theodor Herzl is bedacht, de ruimte kreeg. De Holocaust is niet het idee van de Duitsers en zelfs niet van Adolf Hitler. Hitler was speelbal van journalisten en hun media die een mislukte kunstenaar was gebleven als hij niet ruim van te voren was gescout door journalisten omdat zij met deze nutteloze leider hun Jodenvervolging van alle kanten konden benaderen.